Drogen van de melkkoe

Uiergezondheid tijdens de droogstand 

Ongeveer 60% van alle gevallen van mastitis in de vroege lactatie vindt zijn oorsprong in de droogstand. Om te voorkomen dat er vóór het afkalven nieuwe infecties optreden en om bestaande infecties te genezen, moeten melkkoeien daarom methodisch en zorgvuldig worden afgedroogd. 
 
Twee kritieke fasen van de droogstand waarin uiergezondheid risico loopt, zijn: de eerste week na het droogzetten en de week voor het afkalven. Tijdens de eerste kritieke fase wordt het natuurlijke afweermechanisme van de uier – een keratineprop in het speen kanaal – gevormd, terwijl in de tweede fase, voorafgaand aan het afkalven, deze prop langzaam verdwijnt ter voorbereiding op de lactatie. De keratineplug voorkomt dat bacteriën tijdens de droge periode het speen kanaal binnendringen.  
 
De uier is zeer gevoelig voor nieuwe infecties aan het begin en einde van de droogstand. Bovendien vormen sommige koeien gedurende de gehele droogstand geen keratineprop in het speen kanaal. 
 
Een goede melkgift behandeling op het punt van afdrogen is erg belangrijk omdat een hoge melkgift het risico op het ontwikkelen van een nieuwe intramammaire infectie met 100% verhoogt na het afdrogen. Een grote hoeveelheid melkresten in de uier stimuleert de witte bloedcellen om te krachtvoer op het absorberen van melkvet, celresten en wordt minder actief om te voorkomen dat bacteriën de uier binnendringen. Bovendien hebben koeien met een hoog melkvolume bij het droogzetten een zwakkere keratineprop in vergelijking met andere koeien door vertraagde keratinepropvorming in het speen kanaal. 

Droogbehandeling 

Een intramammaire antibioticabehandeling bij het droogzetten zal bestaande infecties elimineren en nieuwe infecties voorkomen tijdens de eerste paar weken van de droge periode. Deze behandeling alleen zal echter geen nieuwe infecties later in de droge periode voorkomen vanwege de beperkte dekking van antibiotica. Onderzoek op internationaal niveau en door Lely geeft aan dat het gebruik van een inwendige speen sealant in combinatie met antibiotica het risico op nieuwe infecties verder vermindert. Dit product bootst de natuurlijke keratineplug na en helpt voorkomen dat bacteriën het speen kanaal binnendringen. Het gebruik van een inwendig speen afdichtmiddel is alleen mogelijk bij koeien met een laag celgetal (celgetal), maar er moet extra hygiënisch worden omgegaan met het toedienen van het speen afdichtmiddel. Zorg ervoor dat de interne speen kit na het afkalven wordt verwijderd, zodat de plug niet in het melksysteem terechtkomt. 
 
De juiste droogzetten behandeling moet worden besproken met de dierenarts van de kudde en worden genoteerd in een handleiding voor de standaardprocedure. De therapie is afhankelijk van de duur van de droogstand, het optreden van specifieke mastitispathogenen, het succes van de behandeling, bedrijf specifieke situatie, enz. Door het celgetal van koeien voor het begin van de droogstand en nogmaals na het afkalven te monitoren, kunnen droogstandstherapie en management objectief worden geëvalueerd en indien nodig worden bijgestuurd. 

Vermindering van het risico op infectie vroeg in de droge periode 

• Een van de belangrijkste factoren die een rol spelen bij het bepalen van droogzetten succes is de hoeveelheid melk die de koeien nog produceren tijdens de droogstand. Het doel is om melkgift te verlagen tot minder dan 33 lbs. Dit kan worden bereikt door een tijdige vermindering van krachtvoer en door het energie- en eiwitgehalte in het voer te verlagen (d.w.z. voeren vezeliger ruwvoer zoals hooi of voordroogkuil). Voor meer informatie over de instellingen in het T4C beheerprogramma. 
• Het melken moet abrupt worden gestopt. Het is niet aan te raden om koeien minder dan twee keer per dag te melken voor het droogzetten, omdat dit het risico op nieuwe infecties verhoogt en de vorming van de keratineplug na het stoppen met melken vertraagt. 
• De droogzettherapie moet worden toegepast in een veilige en schone omgeving, na de laatste melkbeurt. De speen uiteinden moeten worden gedesinfecteerd voordat de behandeling wordt toegediend en na toediening moeten de spenen worden ondergedompeld. 

Vermindering van het risico op infectie gedurende de gehele droge periode 

• Een schone omgeving: een goede hygiëne en een goed stalklimaat voorkomen groei/persistentie van bacteriën in strooisel en mogelijke besmetting van de uier bij het liggen. 
• Een uitgebalanceerd rantsoen van energie, eiwitten, mineralen en vitaminen: belangrijk om het immuunsysteem van de koe op een optimaal niveau te houden en een optimale Body Condition Score (3 - 3,5) te behouden. 
• Minimaliseer stress: stress vermindert het immuunsysteem van de koe. 
• Maximaliseer het comfort van de koe (comfortabel strooisel, bewegingsruimte): dit zal resulteren in een betere algehele gezondheid en kan helpen om uieroedeem te verminderen. 

Vermindering van het risico op infecties tijdens het afkalven

• Voorkom uieroedeem: oedeem brengt de doorbloeding en de immuunfunctie in de uier in gevaar, waardoor het risico op mastitis toeneemt. Uieroedeem heeft vooral te maken met de inname van te veel Na+ en K+ tijdens de droogstand, waardoor vocht wordt vastgehouden. Een verhoogde inname van deze ionen verhoogt het risico op hypocalciëmie. Graslandproducten zijn bijzonder rijk aan Na+ en K+. Lichaamsbeweging helpt het risico op uieroedeem te verminderen. 
• Koeien die melk lekken voor het afkalven, moeten worden gemolken en hun biest moet in de vriezer worden bewaard: door te melken worden eventuele ziekteverwekkers in het speen kanaal weggespoeld. Bovendien worden vrije vetzuren via de melk uit het bloed verwijderd, waardoor het risico op leververvetting en ketose afneemt.